Wat is er besloten?
De Hoge Raad heeft vragen beantwoord van de rechtbank Amsterdam over regels voor huurverhogingen in vrije sector-huurovereenkomsten. In veel van deze overeenkomsten staat dat de huur jaarlijks mag stijgen met de inflatie plus een vaste verhoging, bijvoorbeeld 3%.
Volgens de Hoge Raad moet er onderscheid worden gemaakt tussen 2 onderdelen van een huurprijswijzigingsbeding: het indexatiebeding en het opslagbeding. Het indexatiebeding past de huur aan met de inflatie op basis van de consumentenprijsindex (CPI). Het opslagbeding is een extra verhoging bovenop de inflatie, bijvoorbeeld een vaste opslag van 3%. De Hoge Raad oordeelt dat een opslag van maximaal 3% bovenop de CPI in het algemeen niet als oneerlijk kan worden beschouwd.
Wat betekent dit voor huurders en verhuurders?
De uitspraak van de Hoge Raad biedt houvast voor toekomstige zaken. Toch zijn er uitzonderingen mogelijk: in individuele gevallen, afhankelijk van specifieke omstandigheden bij het afsluiten van de huurovereenkomst, kan een opslagbeding alsnog als oneerlijk worden beoordeeld.
Wanneer een rechter oordeelt dat een opslagbeding oneerlijk is, mogen huurverhogingen op basis van dat beding niet worden doorgevoerd. Bovendien kunnen huurders die in het verleden te veel huur hebben betaald, dit bedrag in principe terugvorderen.
Deze uitspraak geeft verhuurders meer zekerheid over de toepassing van opslagbedingen en voorkomt dat zij onnodig risico lopen bij het indexeren van huurprijzen. Voor huurders blijft er echter ruimte om oneerlijke situaties aan te kaarten.
Dit oordeel helpt bij het evenwicht tussen eerlijke afspraken en bescherming tegen buitensporige verhogingen. Aedes blijft de ontwikkelingen in wet- en regelgeving nauwgezet volgen en ondersteunt corporaties bij het toepassen van deze regels in hun huurovereenkomsten.
