De huuraanpassing die per 1 juli 2022 plaatsvindt, kent 3 categorieën:
- Een reguliere huurverhoging van maximaal 2,3% .
- Inkomensafhankelijke huurverhoging van maximaal € 50 voor huishoudens met een inkomen tussen € 47.948 en € 56.527 (eenpersoonshuishouden) of tussen € 55.486 en € 75.369 (meerpersoonshuishouden).
- Inkomensafhankelijke huurverhoging van maximaal € 100 voor huishoudens met een inkomen dan € 56.527 (eenpersoonshuishouden) of hoger dan € 75.369 (meerpersoonshuishouden).
Het doorvoeren van inkomensafhankelijke huurverhoging is niet verplicht. Elke corporatie kiest of ze dit doorvoeren of niet. Net zoals elke afzonderlijke corporatie zelf de hoogte van de huuraanpassing bepaalt, zolang het percentage niet hoger is dan de minister heeft vastgesteld. In 2022 past 4 van de 10 corporaties inkomensafhankelijke huurverhoging toe.
Waarom passen sommige corporaties inkomensafhankelijke huurverhoging toe?
Corporaties verhuren woningen onder de marktprijs. Dat wil zeggen dat de huren van andere partijen nagenoeg altijd hoger zijn. Corporaties bieden een korting op de marktconforme huurprijs. Wanneer je in een sociale huurwoning woont en je gaat meer verdienen, kom je eigenlijk niet meer in aanmerking voor de sociale huurwoning. Het is dan niet gek dat de ‘korting op de huurprijs’ lager wordt. De huurprijs die je betaalt, komt dan meer in verhouding tot de kwaliteit van de woning.
Er is een enorme behoefte aan betaalbare en duurzame sociale huurwoningen. Over de inzet van de extra inkomsten als gevolg van de inkomensafhankelijke huurverhoging maken corporaties daarom afspraken met gemeenten en huurdersorganisaties. Zo dragen de huurders die meer verdienen, bij aan de bouw van toekomstige corporatiewoningen voor mensen met een lager inkomen.
Corporaties weten niet hoeveel de huurders precies verdienen. Wanneer ze besluiten om inkomensafhankelijke huurverhoging toe te passen, dan moeten ze bij de Belastingdienst de inkomens opvragen. Van de Belastingdienst krijgen de corporaties vervolgens te horen in welke categorie het inkomen valt.
De Belastingdienst kent daarvoor de volgende 4 codes:
- Code N - inkomen is lager dan € 47.948 (eenpersoonshuishouden) of lager dan € 55.486 (meerpersoonshuishouden)
- Code M - inkomen is tussen € 47.948 en € 56.527 (eenpersoonshuishouden) of tussen € 55.486 en € 75.369 (meerpersoonshuishouden)
- Code J - inkomen is hoger dan € 56.527 (eenpersoonshuishouden) of hoger dan € 75.369 (meerpersoonshuishouden)
- Code O - Inkomen onbekend
Valt de huurder onder code M of code J, dan mag de corporatie de inkomensafhankelijke huurverhoging toepassen. Belangrijk hierbij is wel dat, wanneer de corporatie de inkomensgegevens opvraagt, deze verplicht is een inkomensafhankelijke huurverhoging toe te passen. De hoogte van de aanpassing staat niet vast, die bepaalt elke corporatie zelf.
Wat vindt Aedes?
Aedes is in het algemeen voorstander van een huurprijs die in verhouding staat tot de kwaliteit van de woning. Dat betekent in theorie ook dat iedereen eenzelfde huur moet betalen voor eenzelfde woning. Echter, corporaties zijn organisaties zonder winstoogmerk en met een sociale doelstelling. Dat betekent dat mensen met een lager inkomen die de marktconforme huur niet kunnen betalen, worden geholpen door een lagere huurprijs én door voorzieningen als de huurtoeslag.
Andersom geldt dat mensen die meer zijn gaan verdienen - en daardoor eigenlijk níet meer in aanmerking komen voor een sociale huurwoning - niet per se meer afhankelijk zijn van de korting die corporaties bieden op hun woningen. Zij kunnen dus een hogere huurprijs betalen.
